aldatmak-paulo coelho

Linda, mutlu bir hayat sürmesi beklenilen otuz bir yaşında bir gazeteci. Varlıklı ve anlayışlı bir eşe ve sağlıklı çocuklara sahip. İşini seviyor. Eşini de... Bu yaşına kadar yaşadığı hayatı sorgulamadan kabul edebilmişken şimdi neden mutsuz o halde? Paulo Coelho, insanın ruhuna derinden dokunan ve kendini -belki de hayatı- sorgulatan bu kitabında şu sorunun cevabına ulaştırıyor bizi: Her şeye sahip bir insan mutsuz olabilir mi? 

Hayatın akışında durup düşünmeye fırsat bulamıyoruz. Hatta bundan korkuyoruz. Çünkü insana güven duygusunu veren aşinalıktır. Alışkın olduğumuz şeyler olsun isteriz hayatımızda. Yanlış evliliklerin uzun sürmesi bundandır belki de. Karşımızdakinin doğru kişi olmadığının farkına varsak bile bitirmekte zorlanırız bazen. Aşina olduğumuz bir şeyi kaybetme fikri bile korkutur bizi. Korku da beraberinde yanlış kararlar getirir. Bazen de sevdiğimiz biriyle evlenmiş olsak dahi mutlu değilizdir. Linda gibi... Yolunda gitmeyen, eksik bir şeyler vardır hayatımızda. Bu eksikliğin sebebini anlamak için debelenir dururuz. Anlaması kolay değildir. Onlarca soru sorarız kendimize. Bu soruların temelinde "Neden?" yatar. İnsan neden sevdiği biriyle mutlu olamaz? İlk başlarda her şey iyiyken zamanla değişen nedir? Belki de sorun zamanla değişmesi gereken şeylerin değişmemesidir. Kimse tekdüze bir hayat istemez. Bazıları bunu kabullenmek istemese de herkesin yeniliklere ihtiyacı vardır. Bu yenilikler gerçekleşmediğinde bir girdaba sürüklenir insan. Aldığı nefes bile sıradandır artık. Bunun farkına vardığında kaçmak ister bu tekdüzelikten. Doğru veya yanlış olmasına bakmaksızın uzaklaşır o hayattan. Aldığı nefesi hissettiğinde fark eder yeni kararlarının beraberinde getirdiği sorumlulukları. Ya o sorumluluklarla mutluluğa ulaşır ya da sorumluluklarının altında ezilir. Bu ikilem kendini bulduğu yerdir aynı zamanda. Yanlış da olsa kararlarımız, gideceğimiz yeri biz seçmeliyiz. Alışmışlığın verdiği güvene kapılıp yaşadığımız hayat, hayatın yarısı bile değildir çoğu zaman. Hayat yeni yollar seçme cesaretimiz. Bu cesarete sahip oldukça gerçekten yaşamış sayılırız.