Herkesin olmak istediği biri vardır. Kendisine hiç benzemeyen biri… Neden o kişi olmak istediğinin farkında bile değildir. Farkında olduğu, o kişi olmak istediğidir yalnızca. Bu istekte içinde bulunduğu düzen etkilidir. Sistem öyle zorlar ki fazlasını istemeye, kişi yetinemez kendisiyle. Her zaman daha fazlasına ihtiyacımız varmış gibi gösterilir bu düzende. Çalışmanın sebebi bile daha fazlasına sahip olmaktır. Belli bir saatte kalkar, hayallerimizin yakınından bile geçmeyecek bir işte saatlerce çalışır, gün sonunda perişan bir halde yatağımızda buluruz kendimizi. Sonra kazandığımız parayı gidip ihtiyacımız olmayan eşyalara yatırırız. Ne çalıştığımız zamanın önemi kalmıştır ne de uykularımızın. Reklamların büyüsüne kapılmışızdır çoktan. O büyünün etkisinden kurtulmak kolay değildir. Sistemin yarattığı karmaşada farkındalık anıdır gidişatı değiştiren. O farkındalığa erişmenin geri dönüşü yoktur. Hiçbir şey eskisi gibi değildir artık. Sahip olabileceğimiz şeylerin sonu yoktur. Sahip olduklarımız sahibimiz olmaya başlar bir süre sonra. Sahip olmadığımız sürece özgürüz. Sahip olmadığımız sürece tam…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder